لطفاً کليه فايل هاي قابل دانلود در اين سايت، مخصوصاً فايل هاي پيوست شده را با نرم افزارهاي مخصوص مديريت دانلود، دريافت نماييد مانند نرم افزار دانلود منيجر که در اين لينک قابل دريافت و نصب است http://mcaf.ee/6wz9g در صورت عدم استفاده از نرم افزارهاي مخصوص دانلود و استفاده از دانلود منيجر داخلي مرورگرها احتمال دانلود ناقص فايل ها وجود دارد
نمايش نتايج: از شماره 1 تا 7 , از مجموع 7
  1. #1
    تاريخ عضويت
    Jan 2010
    نوشته ها
    64

    پيش فرض فتوای جواز استفاده از سلاحهای شیمیایی و هسته ای در کتاب چاپ امارات!

    فتوای جواز استفاده از سلاحهای شیمیایی و هسته ای در کتاب چاپ امارات!
    مشغول مطالعه کتاب الانجاد فی ابواب الجهاد از ابن المناصف قرطبی (م 620) بودم که به شکل بسیار شکیل و زیبا با حواشی مفصل و مقدمه ای ممتع در ابوظبی در سال 2006 چاپ شده است. در این کتاب بحثی در باره «فضل رمی» یعنی تیراندازی دارد. دو مصحح این کتاب مشهور آل سلمان و محمد غازی که هر سلفی و نویسنده‌اند، آراء خویش را در پاورقی این کتاب مفصل بیان کرده، بحث در باره تیراندازی با تیرهای مسموم را مطرح نموده و پس از توضیحی در باره استفاده از سلاحهای شیمیایی، میکربی و هسته ای با استناد به مصادر کهن اهل سنت، یادگیری آنها را بر مسلمانان لازم دانسته و در باره نحوه استفاده از آنها چنین نوشته اند: «وعلیه، فیجوز الرمی بالسهام المسمومة، ولا وجه لکراهیة ذلک، کما تراه فی بعض کتب المالکیة، مثل: «مواهب الجلیل» (4/545)، «الخرشی» (4/18). پرتاب تیرهای سمی جایز است و هیچ کراهتی هم ندارد چنان که در برخی از کتب فقهای مالکی آمده است.
    ویعجبنی کلام الماوردی فی «الحاوی الکبیر» (14/184): «یجوز أن یُلقى علیهم -أی: العدو- الحیات والعقارب، ویفعل بهم جمیع ما یفضی إلى إهلاکهم». کلام ماوردی هم مرا به شگفتی واداشت که می توان مارها و عقرب ها را به سوی دشمن پرتاب کرد و هر آنچه که منجر به هلاکت آنان شود.
    أما بالنسبة إلى استخدام الرمی بالأسلحة النوویة والکیمیائیة والجرثومیة، فالواجب على المسلمین معرفة کل جدید من الأسلحة، ومعرفة طریقة استخدامها، وکیفیة تصنیعها، ولکن الأصل عدم الإفساد فی الأرض، وإتلاف النفوس. وبناءً علیه، فلا تستعمل هذه الأسلحة إلا فی الضرورات، بحیث لا یمکن التغلب على العدو إلا بواسطتها، ولا سیما إذا کان ذلک من باب المعاملة بالمثل.
    اما حکم بکارگیری سلاحهای هسته‌ای و شیمیایی و میکربی: بر مسلمانان واجب است که با هر نوع سلاح جدیدی آشنا شوند و راه بکار گیری آن و ساختن آن را بدانند. اما اصل عدم فساد در زمین و تلف کردن نفوس است، و بنابرین بکارگیری این سلاحها جایز نیست مگر به ضرورت، به طوری که راهی بر غلبه بر دشمن جز بکار گیری آن نباشد، بویژه در وقت مقابله به مثل. [الانجاد، ص 94 انتشارات دارالامام مالک، موسسه الریان، ابوظبی، 2005)



    منبع وبلاگ دکتر رسول جعفریان
    ويرايش توسط haj agha : 08-31-2013 در ساعت 07:01 PM

  2. #2
    تاريخ عضويت
    Jan 2010
    نوشته ها
    64

    پيش فرض مقابله به مثل با بمب هسته ای

    مقابله به مثل با بمب هسته ای
    آيا داشتن بمب هسته اي بعنوان سلاح بازدارنده اشکالي دارد اگر فرضا کشوري با بمب هسته اي به ما تجاوز کرد نبايد مقابله به مثل کنيم؟ به هر حال کشته شدن نامسلمانان بهتر از کشته شدن مسلمانان است ؟

    هر چند در آيات و روايات متعددي بر مشروعيت و حتي در مواردي وجوب مقابله به مثل تاکيد شده اما در عين حال بايد به اين اصل اساسي مهم نيز توجه داشت که اين امر تحت شرايط و ضوابط و محدوديتهاي متعددي است و در نظام هاي اصيل الهي که متکي به آموزه هاي وحياني اند، به هيچ وجه منافع مادي نمي تواند نقش تعيين کننده و منحصر به فردي در سياستگذاري داخلي و خارجي نظام ديني داشته باشد و بلکه علاوه بر آن بايد اصول و ارزش هاي الهي و انساني را در نظر گرفت و به هيچ وجه دستيابي به هدف مجوز استفاده از هر وسيله اي هر چند غير انساني نمي شود.
    هر چند حفظ نظام اسلامي يكي از واجبات مهم مي‏باشد و از سوي ديگرخداوند در قرآن کريم ؛ مسلمانان را امر به قوي شدن در مقابل دشمنان نموده و فرمان داده تا جهت بازدارندگي از هجوم دشمنان به کارآمدترين وسايل دفاعي روز مجهز شوند. اما نگاهي به ساير آموزه هاي اسلامي و سيره بزرگان اسلام به خوبي مشخص مي کنند که منظور از اين تجهيز، مجهز شدن به ابزار متعارف دفاعي است و الا آماده نمودن تجهيزات کشتار جمعي، با اهداف انساني اسلام منافات داشته و از سوي ديگر چهره اي زشت و ناخوشايند از اسلام به جهانيان ارائه مي دهد که به هيچ وجه به صلاح اسلام و نظام اسلامي نيست.
    نكته اساسي اين است كه تعاليم و آموزه‏ هاي دين اسلام و اهداف حكومت اسلامي - كه همان احترام به حقوق انسان‏ها و تكريم بشريت مي‏باشد - با استفاده از روش‏هاي نامشروع و غيرانساني براي حفظ حكومت، سازگاري ندارد. ديني كه بر اساس فطرت گام برمي‏دارد و به حقانيت خود معتقد است، راه‏هاي مسالمت‏ جويانه را مقدم مي‏داند و جز در موارد ضروري، دست به اسلحه نمي‏برد. حضرت علي عليه‏ السلام در فرمان خود به مالك اشتر فرمود: «با رحمت و محبت و لطف با مردم روبه ‏رو شو؛ آنها يا برادران ديني تو هستند يا همانند تو در خلقتند».( نهج البلاغه ، نامه 53 ) بر اين اساس، حتي در موارد ضروري و دفاع مشروع نيز دين مبين اسلام بر رعايت اصول ارزشي تأكيد مي‏كند. اين اصول عبارتند از:
    1. اصل وفاي به عهد و منع از پيمان شكني
    2. اصل حرمت آغاز جنگ؛ قتل نفس و كشتن انسان‏هايي كه همه گرامي داشته شده‏اند، نياز به مجوز دارد و فقط در چند مورد به حكم عقل و شرع، چنين جوازي وجود دارد. قتل يك انسان، همانند قتل تمام انسان‏هاست؛ «من قتل نفساً بغير نفس او فساد في الارض فكانما قتل الناس جميعا.(مائده(5)، آيه 32.)
    3. اصل عدالت و رحمت در جنگ؛ بر اين اساس، در مقابل حمله و تجاوز دشمن، مي‏توان مقابله به مثل كرد؛ اما نبايد از اصل عدالت، خارج و به كشتار غيرنظاميان و تخريب ساختمان‏هاي غيرنظامي منجر شود. جنگ، براي رفع موانع هدايت، تشريع شده، نه براي ظلم و تصدي و بر اين اساس، در تعاليم و آموزه‏هاي دين اسلام، شكنجه و آزار دشمن، بستن آب بر آنها، كشتار افراد غيرنظامي، كشتار نظامياني كه به اجبار به صحنه نبرد آورده شده‏ اند، كشتار اسيران، مجروحان و امان خواهان، مثله كردن دشمن، تخريب و انهدام هدف‏هاي غيراساسي و غيرنظامي دشمن، كشتن حيوانات اهلي، محاصره اقتصادي غيرنظاميان، نهي شده است.
    دين اسلام به رعايت كامل حقوق انسان‏ها و پرهيز از هر گونه ظلم و تعدي، حتي در برابر دشمنان، اهتمام خاص دارد. در جنگ صفين، سپاهيان معاويه زودتر به محل جدال رسيدند، شريعه را در اختيار خويش گرفتند و آب را بر روي سپاهيان اميرالمومنين(ع) بستند. امام(ع) طي عباراتي از ضرورت جهاد و مقابله با سپاه معاويه در جمع اصحاب خويش سخن گفتند و سرانجام با نبرد ، شريعه به دست ياران علي(ع) افتاد. در اين هنگام برخي از سرداران سپاه امام دستور دادند که آب بايد بر سپاهيان معاويه بسته شود؛ همانگونه که آنها بستند. هنگامي که اميرالمومنين(ع) از اين مسئله آگاه شد، به شدت مخالفت کرد و فرمود: «اي مردم! همانا خداوند بزرگ شما را به علت ستمکاري و بدکاري آنان بر ايشان پيروز گردانيد؛ به راستي که اگر شما چنين کار زشتي را مرتکب شويد، به مراتب بدتر است از اينکه آنها شما را از آب منع کردند.» حضرت سپس در نامه اي خطاب به معاويه نوشت: « همانا ما با تو معامله به مثل نمي کنيم. از آب استفاده کن. ما و شما در آن برابريم.»
    با توجه به مطالب فوق، از ديدگاه اسلام، در اغلب موارد، حتي در مقابله به مثل وسيله نيز بايد مشروع باشد؛ زيرا تفكيك هدف و وسيله از يكديگر دشوار است؛ از اين جهت، نمي‏توان براي انفاق كردن، دزدي كرد؛ زيرا روح شريعت و سيماي كلي آن، ويژگي‏هايي دارد كه در صورت توجيه پذير شدن به وسيله و هدف، چيزي از آن باقي نخواهد ماند؛ ولي اين قاعده كلي در همه موارد جاري است. قانون اهم و مهم نيز از اصولي است كه مطرح مي‏شود. مثلاً دروغ مصلحتي در برخي موارد (مانند حفظ جان و آبرو)، مجاز شمرده شده است؛ چون مسائل مهم‏تري مطرح است كه عقل و شرع بر اهم بودن آنها گواهي مي‏دهند. تشخيص اهم و مهم، كار ساده‏اي نيست؛ بلكه نيازمند آگاهي بر معيارها و موازين و روح شريعت است و در حقيقت، مسئله‏ اي اجتهادي است.
    در نظام دفاعي اسلام تاكيد ويژه اي بر رعايت حقوق بشر و رفتار انساني با دشمنان حتي در زمان جنگ شده است و بدين خاطر دست زدن به اعمال مختلفي كه منجر به كشتار افراد غير نظامي دشمن و اسيران جنگي و يا نابودي حيوانات و محيط زيست و ...مي شود ممنوع گرديده است.( ر.ك:اسلام و حقوق بين الملل ، محمد رضا ضيايي بيگدلي ، تهران : گنج دانش ، 1375 ، صص 146-153 )
    در مورد استفاده از سلاح‏هاي كشتار جمعي، مانند سلاح‏هاي هسته اي ، ميكروبي، شيميايي و... براي حفظ نظام اسلامي نيز مطالب فوق قابل ملاحظه مي‏باشد؛ زيرا در اسلام، استفاده از سموم براي نابودي دشمنان - از آن جا كه موجب انهدام جمعي مي‏شود و آسيب‏هاي غيرلازم به وجود مي‏آورد - ممنوع شده است. پيامبر صلي‏ الله‏ عليه‏ وآله از اين كه در سرزمين مشركان سم پاشيده شود، نهي مي‏كرد؛ به اين خاطر كه موجب كشته شدن كودكان، زنان و پيران مي‏شود». (نجفي، جواهرالكلام، ج 21، ص 68.)
    و بر اين اساس در دکترين دفاعي نظام مقدس جمهوري اسلامي بر اساس آموزه‏ هاي اسلامي و اصول اخلاقي، از ابتدا با توليد، تكثير و به كارگيري سلاح‏هاي كشتار جمعي مخالف بوده ، ضمن پيوستن به قراردادهاي بين‏ المللي، حتي در سخت‏ترين شرايط، مانند بمباران شيميايي شهرهاي كشور توسط رژيم عراق، تعهد خود را مبني بر عدم استفاده از اين سلاح‏ها، به اثبات رسانده است.
    مقام معظم رهبري در اين زمينه مي فرمايند: «جمهوري اسلامي و ملت ايران بر اساس منطق اسلام به دنبال بمب اتمي نبوده و نيستند اما استفاده از دانش و فناوري هسته اي را حق مسلم خود مي دانند و دانشمندان پر توان ايران همراه با دولت و ملت به عنوان وظيفه اي ملي اين هدف را دنبال خواهند كرد»( كيهان، 1/4/83 (سخنراني مقام معظم رهبري در ديدار با دست اندركاران جهاد دانشگاهي).
    و همچنين مي فرمايند ؛ «نه، ما اعتقاد به بمب اتم نداريم، به سلاح اتمى نداريم؛ دنبالش هم نخواهيم رفت. برطبق مبانى اعتقادى ما، مبانى دينى ما، به كار بردن اينگونه وسائل كشتار جمعى اصلاً ممنوع است، حرام است؛ اين، ضايع كردن حرث و نسل است كه قرآن آن را ممنوع كرده؛ ما دنبال اين نميرويم. ما دنبال آن چيزى ميرويم كه قدرتهاى سلطه‌گر حقيقتاً از آن بايد بترسند، و من اعتقادم اين است الان هم از همان ميترسند و آن، بيدار كردن روح حماسه و عزت اسلامى است در همه‌ى امت اسلام. ما اين كار را خواهيم كرد؛ اين را بدانند. »(بيانات در ديدار دست‌اندركاران ساخت ناوشكن جماران 30/11/1388 ، )
    بر اين اساس راهبرد ايران در مقابله با موضوع هسته اي کاملاً شفاف بوده و توليد سلاح هاي کشتار جمعي و يا تهيه آن به هر عنواني اعم از بازدارندگي , يا مقابله به مثل شرعاً حرام است و هيچ جايگاهي در دکترين نظامي نظام اسلامي ندارد . (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبري، كد: 1/100127843)

    منبع سایت پرسمان
    ويرايش توسط haj agha : 08-31-2013 در ساعت 07:07 PM

  3. #3
    تاريخ عضويت
    Jan 2010
    نوشته ها
    64

    پيش فرض فقه شیعه و حرام بودن به‌کارگیری سلاح اتمی


    فقه شیعه و حرام بودن به‌کارگیری سلاح اتمی
    کد خبر: ۲۳۸۷۱۱
    تاریخ انتشار: ۲۹ فروردين ۱۳۹۱ - ۱۱:۵۹
    رهبر معظم انقلاب در فتوایی تولید،‌ نگهداری و کاربرد سلاح‌های اتمی را حرام خواندند و بهارستانی‌ها ابعاد فقهی این مسئله را تشریح کردند.

    زمانی که انفجار نخستین جنگ‌افزارهای هسته‌ای آمریکا در هیروشیما و ناکازاکی فاجعه‌ای انسانی با ابعاد بی‌سابقه در تاریخ بشر آفرید،‌ جامعه جهانی بر ضرورت نابودی کامل این سلاح‌ها تأکید کرد زیرا آثار ضد بشری و خسارت‌های جبران‌ناپذیر کابرد بمب‌های اتمی مرزهای سیاسی و جغرافیایی را در می‌نوردد و حتی به نسل‌های بعدی تسری می‌یابد اما با وجود بدیهیات اخلاقی، عقلانی، انسانی و حتی نظامی در این‌باره تاکنون قدرت‌های سلطه‌گر بی‌اعتنا از کنار خواست مؤکد و مکرر ملت‌های دنیا عبور کردند.

    نخستین کنفرانس بین‌المللی خلع سلاح و عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای ۲۸ فروردین سال ۸۹ با پیام حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی آغاز و با حضور بیش از ۱۴ وزیر خارجه، ۱۰ معاون وزیر و ۸ نماینده از سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی به مدت ۲ روز در تهران برگزار شد. معظم له در آن پیام استفاده از هرگونه سلاح کشتار جمعی را «نقض جدی مسلم‌ترین قواعد بشر دوستانه و مصداق بارز جنایت جنگی» خواندند و به میهمانان خارجی یادآور شدند که افزون بر سلاح هسته‌ای، دیگر انواع سلاح‌های کشتار جمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میکروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی می‌شوند. ملت ایران که خود قربانی کاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملت‌ها خطر تولید و انباشت این گونه سلاح‌ها را حس می‌کند؛ ما کاربرد این سلاح‌ها را حرام، و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفه‌ همگان می‌دانیم.

    این فتوای صریح تاریخی منطق اصرار برخی دولت‌های غربی و شرقی بر نگهداری، افزایش و گسترش توان تخریبی سلاح‌های هسته‌ای با هدف ایجاد بازدارندگی مبتنی بر نابودی تضمین‌شده متقابل را به چالش کشید چون مطابق تحقیقات، پژوهش‌ها و مطالعات استراتژیک به محض نخستین بهره‌گیری از این سلاح‌ها، واکنش‌های بعدی به‌گونه‌ای پیوسته و در قالبی کنترل‌ناپذیر سبب شعله‌ور شدن آتش جنگی می‌شود که نتیجه‌ آن تحقق فسادی بسیار پردامنه در زمین است.

    در این‌باره محمدتقی رهبر رئیس فراکسیون روحانیون مجلس ضمن قرائت آیه‌ شریفه «و إذا تولّی سَعی فِی الأرضِ لِیفْسدَ فیها و یهْلکَ الْحَرْثَ و النَّسْلَ»، گام زدن در وادی تولید و مسابقه تسلیحاتی را به دلیل عواقبی که دارد مصداق قاعده «حرمت سعی بر فساد در زمین» معرفی می‌کند و می گوید: این کار امری ناصحیح و از نظر فقه شیعه مردود است و رهبر معظم انقلاب نیز در این باره فتوای دادند که فتوای ایشان یک سند فقهی محکم در مذهب شیعه محسوب می‌شود.

    وی کاربرد سلاح‌های اتمی را مصداق فساد بر زمین می‌داند و می‌افزاید: این کار نسل انسان‌ها و حیات زمین را به خطر می‌اندازد، بنابراین مطابق آیه شریفه یادشده تولید،‌ نگهداری و استفاده از آن منع شرعی دارد.

    عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس به تبعات و آثار باقی‌مانده از کاربرد تسلیحات کشتار جمعی در جنگ جهانی اشاره می کند و یادآور می شود: بزرگترین ناقضان معاهده عدم گسترش سلاح‌های اتمی، امروز نه تنها به نابودی این سلاح‌ها توجه نمی‌کنند بلکه در اشاعه عمودی و افقی آنها گوی سبقت را از یکددیگرمی‌ربایند.

    عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس ادامه می‌دهد: از نگاه قرآن کریم اگر اثر کاربرد یک سلاح مقابل دشمن معارض شامل بی‌گناهان هم شود، حکم مقابله به مثل ندارد و استفاده آن حرام است مگر آنکه تبعات استفاده فقط متوجه متجاوز شود؛ این حکم صریح دینی در کنار فتوای رهبر فرزانه انقلاب برای همه مسئولان نظامی، اجرایی، تقنینی و قضایی جمهوری اسلامی لازم الاتباع است؛ بر همین اساس ایران سرمایه‌گذاری و هزینه بیت المال در تولید جنگ افزارهای اتمی را به لحاظ شرعی، قانونی و اخلاقی مردود و حرام می‌داند.

    رئیس فراکسیون روحانیون مجلس یادآور می‌شود:‌ بر اساس اصل ۱۱۰ قانون اساسی، تعیین‏ سیاست‌های کلی‏ نظام‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ و نظارت‏ بر حسن‏ اجرای‏ آنهاجزء وظایف و اختیارات رهبر معظم انقلاب است و پیروی مسئولان کشور از ایشان الزامی راهبردی و اجتناب نا‌پذیر دارد.

    در تأیید صحبت‌های محمدتقی رهبر، حسین ابراهیمی نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به قاعده «لاضرر و لاضرار» اشاره می کند و می گوید: کارهایی همچون به کارگیری بمب اتمی که موجب ضرر و زیان می‌شود و آثار باقی‌مانده دارند، عمل به آنها از لحاظ شرعی محکوم و حرام است.

    وی قواعد فقهی در شیعه را محکم توصیف می کند و یادآور می شود: وقتی رهبر معظم انقلاب تولید، نگهداری و کاربرد سلاح اتمی را حرام اعلام می‌کنند، دیگر هیچ فرد مسئولی در نظام جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند خلاف آن را انجام دهد، بر همین اساس فتوای ایشان برای اردوغان نخست وزیر ترکیه مهم بود و آن را با هیلاری کلینتون وزیر امورخارجه آمریکا در میان گذاشت.

    عضو فراکسیون روحانیون مجلس، فتوای ولایت مطلقه فقیه درباره سلاح اتمی را تأثیرگذار بر روند مذاکرات ایران و ۱+۵ می خواند و می گوید: غربی‌ها که روزی ارتش صدام را به تسلیحات کشتار جمعی تجهیز کردند امروز خود مدعی تولید سلاح‌ اتمی از سوی ایران هستند حال آنکه رهبر معظم انقلاب این کار را منع کردند.

    عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس، اجرایی شدن احکام شرعی را در فقه شیعه بدون شک و تردید خواند و یادآور می‌شود: جمهوری اسلامی در جنگ تحمیلی با وجودی که می‌توانست، هیچ‌گونه سلاح کشتار جمعی میکروبی و شیمیایی را مقابل دشمن متجاوز بعثی به کار نبرد که این مسئله درجه اهمیت فتوای رهبر معظم انقلاب را بیشتر برای غربی‌ها روشن می‌کند.

    درجه اهمیت این موضوع در فقه شیعه آن قدر زیاد است که اخیراً هیلاری کلینتون وزیر امورخارجه آمریکا در یک موضعگیری رسمی به فتوای رهبر معظم انقلاب درباره حرام بودن بمب اتمی در آموزه های دینی اسلام اشاره کرد و گفت: من این فتوی را مطالعه کردم و با دیگر متخصصان علوم دینی و رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه آن را بررسی کرده ایم.

    با این تفاسیر ویژگی فقه شیعه این است که در قبال اندیشه‌های فطری، فراگیر و بدیهی بشر، بدون وسوسه تردید یا هرگونه نگاه دشواربین یا سرگشته، فتوایی هماهنگ و همراه با آموزه‌های دین اسلام عرضه ‌کند و فتوای رهبر معظم انقلاب درباره تحریم سلاح‌های اتمی از این حیث قابل ارزیابی است.

    در فضای عبور قدرت‌های جهانی از منطق و مطالبه واضح بشر درباره خلع سلاح‌های کشتار جمعی، این فتوای حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب به محض صدور، صبغه‌ی تاریخی به خود گرفت و در عرصه معادلات جهانی اثرگذار شد.

    منبع تابناک

  4. #4
    تاريخ عضويت
    Jan 2010
    نوشته ها
    64

    پيش فرض بررسی حکم فقهی استفاده از سلاح اتمی

    بررسی حکم فقهی استفاده از سلاح اتمی


    بسم الله الرحمن الرحیم
    مجله روز
    مقدمه‌ی گوینده:
    بعد از مذاکرات استانبول فتوای رهبر انقلاب در خصوص حرمت ساخت و استفاده سلاح اتمی؛ بررسی این فتوا توسط برنامه مجله روز در رادیو معارف؛
    در این خصوص خدمت جناب حجت الاسلام و المسلمین ابوالقاسم علیدوست عضو محترم جامعه مدرسین حوزه علمیه قم هستیم و در این باره با ایشان صحبت می‌کنیم.
    مجری: حاج آقای علیدوست سلام علیکم؛
    آقای علیدوست: سلام علیکم و رحمة الله و عرض خسته نباشید خدمت دوستان و همکاران گرامی؛
    مجری: آقای علیدوست ما بحث را نمی‌خواهیم خیلی تخصصی کنیم چون مخاطبین عمومی رادیو معارف هم استفاده کنند لذا سؤالات کاربردی و ملموس مطرح می‌کنیم تا به نتیجه مطلوب برسیم. ابتدا بفرمایید سلاح کشتار جمعی به چه سلاحی گفته می‌شود؟
    آقای علیدوست: بله گرچه می‌فرمایید که زیاد نمی‌خواهید بحث تخصصی شود منتها طبیعتا آن‌چه که شما می‌خواهید می‌طلبد که تخصصی صحبت کنیم لکن من ساده صحبت می‌کنم و اگر از برخی اصطلاحات استفاده شد شنوندگان عزیز ما را عفو کنند؛ آن‌چه که در تعریف سلاح هسته‌ای و اتمی آمده است این است که سلاحی است که قدرت تخریبی زیادی دارد و ثانیا قابل کنترل نیست، یعنی به گونه‌ای نیست که بگویند منطقه‌ی خاصی، افراد خاصی مثل نظامیان را در نظر می‌گیریم، یا افراد مرتکب جرم گناه را در نظر می‌گیریم و کسانی که مرتکب جرم و گناه نشده‌اند را در نظر نمی‌گیریم؛ حسب آن‌چه که متخصصین و ویژه‌دانان فن ارائه داده‌اند این دو ویژگی را برای این گونه سلاح‌ها به کار می‌برند؛ ۱- قدرت تخریب گسترده؛ ۲- غیر قابل کنترل بودن آثار آن؛
    مجری: خوب ببینید حاج آقا وقتی موشک اختراع شد آن وقت می‌شد چنین فتوایی داد؟ موشک در برابر سلاح‌هایی که از ویرانگری کمتری برخوردار بودند؟ موشک و انواع راکت‌ها که آ‌ن‌ها هم نسبت به سلاح‌های عصر خود ویرانگرتر بود‌ه‌اند و من می‌خواهم این نتیجه را بگیرم که با پیشرفته‌تر شدن سلاح‌ها مستلزم تخریب و ویرانگرتر شدن آن ها خواهد بود، آیا چنین فتوایی را پیرامون موشک و راکت و سایر سلاح‌هایی که از دایره سلاح هسته‌ای خارج هستند قائلیم؟
    آقای علیدوست: ببینید ما دنبال نام خاصی نیستیم یعنی اگر سلاحی باشد که این دو ویژگی را داشته باشد چه موشک باشد یا هواپیما و یا هر چیز دیگر. ولی می دانید که آن‌چه به عنوان سلاح اتمی، هسته‌ای یا سمی گسترده مطرح می‌شود قابل مقایسه با تخریب یک موشک و راکت نیست اما این سلاح‌ها قابل کنترل هست..
    بله نسبت به گذشته قوی‌تر است ولی ما با آن کاری نداریم و اصلا بحث ما در مورد مقایسه با گذشته نیست. بلکه سلاح را فی نفسه نگاه می کنند. بله شاید چند وقت بعد سلاح‌ اتمی با قدرت تخریبی بسیار بالا بیاید. مثلا اگر الان یک شهر را زیر و رو می‌کند بعدها سلاح‌هایی بیایند که کشور را زیر و رو کنند.
    مجری: آیا دلیل می‌شود که آن سلاح قبلی از حرمت خارج شود؟
    آقای علیدوست: ببینید فرقی نمی‌کند اگر چیزی باشد که قدرت تخریبی داشته باشد گسترده و غیر قابل کنترل.
    اگر به من اجازه بدهید من وارد دلیل حرمت بشوم و نقطه نظری که رهبر معظم داشته‌اند وجه این نظر روشن می‌شود.
    ببینید آن چه مسلم است نظر رهبری معظم یک نظر خاصه ایشان نیست یا فرض کنید ایشان به عنوان رهبر جمهوری اسلامی یا رجل سیاسی این نظر را داده باشند نیست بلکه به عنوان یک نظر فقهی است که طبیعتا رد پای این نظریه را به عنوان مبنا و اصل باید در اسناد شرعی ببینیم. وقتی مراجعه به اسناد شرعی می‌کنیم می‌بینیم که ما چه در قرآن و چه در روایات و چه از نظر عقل که یکی از اسناد استنباط است ما منع تولید، تکثیر، انباشت، فروش و به کار گیری این سلاح‌ها را می‌بینیم؛ تأکید می‌کنم هر چند ممکن است نام جدید گذاشته شود و به هر حال آن چه که مهم است این است که کارایی این سلاح‌ها را داشته باشد. ما یک فصلی در قرآن داریم که شدیدا مورد نقد واقع شده است، فساد در زمین است، در آیات متعددی بحث فساد در زمین مقابل آبادانی زمین قرار گرفته است و ما از فساد در زمین نهی شده ‌ایم و شارع مقدس هم برای فساد در زمین معنای خاصی ارائه نداده است؛ بله قتل، غارت، فحشا، منکرات از مصادیق فساد در زمین هستند خوب شکی هم نیست که تولید این سلاح‌ها مصداق فساد در زمین است و فرقی ندارد این فساد از یک مسلمان باشد از یک حکومت منصوب به اسلام باشد یا از یک حاکم کفر باشد. آن‌چه که مسلم است فساد در زمین ممنوع است و عرض کردم این گونه‌ها که مربوط به سلاح هسته‌ای می‌شود؛ چه تولید، تکثیر، انباشت و فروش و به کار گیری آن‌ها مصداق فساد در زمین است. ما با نهاد دیگری در قرآن مواجه هستیم به نام عدالت، عدالت چه در نسل حاضر و چه در نسل‌های آینده، عدالت بین نسلی خوب سلاح‌های اتمی هسته‌ای منافات با عدالت بین نسلی دارد یعنی علاوه بر اینکه انسان‌های موجود را از بین می‌برد در نسل‌های آینده هم تأثیر گذار است. در محیط زیست هم تأثیر دارد. اگر عدالت یک اصل است که مورد تأکید قرآن است و یک حرکتی مصداق بارز ضد عدالت است باز این کار ممنوع می‌شود. بحث در گزاره‌های عقلی می‌دانید این را داریم که ” هر چه مصلحت لازم التحصیل دارد و عقل آن را درک کند، شرع مقدس هم آن را تأیید می‌کند و هر چه مفسده‌ی لازم الاجتناب دارد و عقل مفسده را درک کند، شارع مقدس هم حتی اگر آیه‌ و روایتی نداشته باشیم باز می توانیم به شارع مقدس نسبت دهیم که این عمل مفسده آمیز را حرام کرده است” خوب اگر دروغ گفتن، خیانت به امانت، کشتار یک نفر، کشتن یک بی‌گناه، مفسده‌ی لازم الاجرا دارد و به حکم قاعده ملازمه شرعا حرام است، اگر هزاران انسان از بین بروند حتی نسل‌های آینده هم مورد تهدید قرار گیرند باز اینجا عقل حضور پیدا می ‌کند. از قرآن و عقل که بگذریم، به روایات مراجعه می‌کنیم، ما روایات معتبری داریم که وقتی راویان از امام علیه‌السلام سوال می کنند که آیا ما می‌توانیم سلاح در اختیار دیگران قرار دهیم حتی کفار، که یک کافری با کافر دیگری می جنگد که امام صادق علیه السلام می‌فرماید اگر سلاح بازدارنده است اگر دفاعی است به آن‌ها بده الی اگر تهاجمی است که باعث ریختن خون می شود حق نداری. خوب سلاحی که در زمان امام صادق سوال می‌شد نه قدرت تخریبی به این گستردگی را داشت و غیر قابل کنترل بود و با این‌حال امام نهی می‌کند. پس نتیجه می گیریم که چه از حیث قرآن چه روایات و چه عقل این فتوای رهبری معظم که داده‌اند و طبیعتا مورد موافقت اکثر علما هست صحیح و مورد تأیید می‌باشد. دیگر آن سوال شما هم خود بخود پاسخ داده می شود که اصلا بحث مقایسه‌ای نیست. بحث نام گذاری نیست…
    مجری: یعنی یک حکم کلی است و بر مصادیق مختلفی منطبق است.
    آقای علیدوست: فقط نکته‌ای که هست در اینجا ممکن است بعضی از شنوندگان ویژه دان و متخصص برایشان سوالی پیش بیاید ما گاهی در برخی از متون فقهی داریم که ” کل ما یرجی به الفتح” یجوز استفاده‌ی آن که بعضی فقهاء دارند که در جنگ به هر وسیله‌ای که امید پیروزی است می‌شود متوسل شد و بر دشمن غلبه کرد.
    مجری: در قرآن هم داریم ” و أعدّوا لهم مااستطعتم…”
    آقای علیدوست: بله همین آیه، که من دیدم که برخی خواسته‌اند به این آیه تمسک کنند. اولا: توجه داشته باشید که ما بنیانی به نام ” کلما یرجی به الفتح” ندارم؛
    مجری: معنایش چیست حاج آقا؟
    آقای علیدوست: یعنی اینکه هر چه باعث پیروزی می‌شود به کار گیری آن جایز است؛ اولا این جمله یک متنی در بخشی از کتب فقهی است، بدون اینکه بشود برای آن یک سند معتبری پیدا کرد. قطعا اگر مطمح نظر برخی فقها قرار گرفته است؛ زمانی این جمله مطرح می‌شود که مهمترین سلاح‌ها تیر و کمان و شمشیر و غیره بوده است و سلاح هسته‌ای و بیولوژیک و امثال ذلک؛ این پس باید توجه داشته باشیم. اصل دیگری داریم که فقهاء بر آن تأکید دارند ما معتقد نیستیم که هدف وسیله را توجیه می‌کند یعنی ماکیاولیزم در اسلام ممنوع و مردود است. یعنی این طور نیست که به هر قیمتی شد پیروز شویم؛ چون بعدش می‌خواهیم اسلام را در آن‌جا پیاده کنند. شما با سلاح هسته‌ای و اتمی پیش بروید دیگر چیزی نمی‌ماند که بخواهید اسلام را حفظ کنید؛ این از نظر آن متن فقهی؛ از آیه هم، خیلی عجیب است و باید ادامه آیه خوانده شود؛ چون قرآن می‌گویند: “و أعدوا لهم ما استطعتم من قوة و من رباة الخیل؛ ترهبون به عدو الله و عدوکم”
    مجری: ترجمه آن را بفرمایید، حاج آقا لطفا…
    آقای علیدوست: یعنی شما سلاحی را داشته باشید، تولید کنید و تکثیر کنید که به واسطه‌ی آن سلاح دشمنان دین و خدا و خودتان را بترسانید؛ فقط در حد ترساندن است و ارهاب است برای عدو خدا و عدو مردم، چون مردم در کوچه بازار زندگی می‌کنند سلاح کشتار جمعی ندارند و انسان‌هایی بعدها می‌آیند که این اتفاق هسته‌ای می‌افتد. باز گاهی دیدم بعضی افراد گفته اند که حکومت آن را تولید کند ولی استفاده آن را کنترل می‌کند. ببینید ظاهرا این آقایان در واقع مفهوم شناسی سلاح اتمی را نداشته‌اند و واکاوی نکردند؛ اصلا سلاح اتمی خیلی از وقت‌ها غیر از اینکه بکار گیری آن قابل کنترل نیست علاوه بر آن انباشت و تکثیر آن مشکل دارد. خوب شما دارید تولید می‌کنید و هر نظامی دستخوش تغییر است و بعدها ممکن است دولتی بیاید و تز خاصی داشت و آن را استفاده کرد.
    مجری: صلاحیت استفاده از آن را داشته باشد یا نداشته باشد؟
    آقای علیدوست: اصلا انگیزه این نیست. کدام دولت می‌تواند بگوید من تا ۱۰۰ سال دیگر هستم و کنترل می‌کنم؛ یک چیز خطرناکی را انسان در اختیار آن‌ها بگذارد بعد خودش برود، چه تضمینی است که دیگران استفاده نکنند؟ بنابراین این شبهاتی که بعضی‌ها مطرح می‌کنند اشکالات دقیقی نیست و بحث روشنی است به گونه‌ای نیست که نیاز به چانه زنی داشته باشد.
    مجری: از اینکه امروز در این گفتگو شرکت کردیم جناب استاد علیدوست خیلی متشکریم… ولی فکر می‌کنم عمده شبهاتی که در این بحث بود مواردی بود که در این برنامه ذکر شد مخصوصا روایت و آیه‌‌ای که در این برنامه قرائت کردید. خیلی متشکریم از حضورتان در این برنامه؛
    آقای علیدوست: ممنون، متشکر؛

    منبع سایت رسمی استاد علیدوست
    ++++++++++++++++++++
    برای دریافت فایل صوتی مصاحبه بر روی لینک زیر کلیک کنید
    مصاحبه استاد علیدوست با مجله روز
    ويرايش توسط haj agha : 09-01-2013 در ساعت 12:45 PM

  5. #5
    تاريخ عضويت
    Jan 2010
    نوشته ها
    64

    پيش فرض تولید و نگهداری سلاح اتمی مصداق قاعده سعی بر فساد و حرام است

    خبرگزاری رسا ـ رییس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: تولید و نگهداری سلاح هسته ای از این نظر که سبب استفاده پیاپی از آن و افتادن در ورطه مسابقه تسلیحاتی می‌شود، مصداق قاعده سعی بر فساد و از نظر فقه شیعی ممنوع است.


    حجت‌الاسلام احمد مبلغی، رییس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی عصر امروز، 23 فروردین ماه در میزگرد علمی بررسی دیدگاه فقه شیعه درباره تولید، نگهداری و استفاده از سلاح های کشتار جمعی که در دفتر خبرگزاری رسا برگزار شد، آن را جزو موضوعات مستحدثه و جدید دانست و گفت: مسائل مستحدثه و جدید از سه راه رجوع به مناطات، رجوع به قواعد فقهی و رجوع به نظریه‌های فقهی قابل بررسی است.

    وی در ادامه افزود: هرچند برای پرداختن به موضوعات جدید از زاویه فقهی نص خاصی نداریم، اما می توان احکام آن را از یکی از سه راه مذکور استنباط کرد.

    حجت‌الاسلام مبلغی به مناطات درون نصوص موجود و احکامی که برای موضوعات قدیم شناسایی می شوند اشاره کرد و افزود: حکم مناطات که وجودش در موضوع جدید مشاهده می شود نسبت به موضوع جدید ارائه می‌شود.

    وی مراجعه به نظریه های فقهی را راه دیگری برای پرداختن به موضوعات جدید عنوان کرد و گفت: رجوع به نظریه های فقهی بحثی جدید است و سابقه چندانی ندارد، اما یکی از کاربردهای آن در مواردی است که نص فقهی وجود ندارد و با رجوع به آن نظریه، حکم مسأله مستحدثه به دست می آید.

    استاد حوزه علمیه قم با بیان این‌که نظریه فقهی راهی مطرح فراروی ما برای استنباط است و در مواردی که نص وجود دارد از این راه، ظرفیت های نهفته و واقعی نص کشف می شود، خاطرنشان کرد: یک انسان متکلم مراجعه کننده به قرآن و آشنای به قرآن چون نظریه تکوینی اسلام را به خوبی می‌داند در مقام تشریح، روایت را به خوبی فهم می کند.

    رییس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اضافه کرد: نظریه فرهنگی، اجتماعی و حکومتی اسلام قاعده نیست که در مقابل نص به کار گرفته شود و در این زمینه اگر ناآگاهانه به سراغ نص برویم بدترین حالت جمود گرایانه شخصی را به نص تحمیل می‌کنیم، از این رو مواجهه با نص باید از یک ذهنیت کافی، کامل و درست برخوردار باشد.

    وی در بخش دیگری از سخنان خود از منظر قواعد فقهی به بررسی دیدگاه فقه درباره سلاح های هسته‌ای پرداخت و گفت: در این که حکم تولید، نگهداری و یا استخدام سلاح هسته‌ای حرمت، حلیت و یا حلیّت مشروط به شروطی باشد احتمالاتی است که فقه شیعه در این زمینه و در مواجهه با سخت ترین مسائل جهان امروز باید از ظرفیت عمیق و دقیق خود برای پاسخگویی به آن بهره ببرد.

    حجت‌الاسلام مبلغی تصریح کرد: از نظر قواعد فقه به نظر می‌رسد تولید، نگهداری، استخدام و استفاده از سلاح هسته ای در دیدگاه فقه شیعه ممنوع می باشد.

    وی در توضیح این مطلب به قاعده های روح، وزر، سعی برای فساد، بزرگ تر بودن اثم از نفع و عدالت اشاره کرد و گفت: براساس قاعده روح، فقه برای روح حرمت قائل شده و آنقدر دامنه این قاعده در فقه شیعی گسترده است که شامل حیوانات نیز می باشد. در این‌باره برخی فقها گفته‌اند اگر کسی حیوان در اختیار خود را در معرض تلف شدن قرار دهد گناهکار است.

    استاد حوزه علمیه قم با بیان این‌که قاعده روح برای بحث های محیط زیستی بسیار مناسب است، تصریح کرد: شعاع تخریبی سلاح اتمی، انسان، نباتات، حیوانات و محیط زیست است، از این رو سبب بی حرمتی به روح است و نمی توان پذیرفت که استثناء داشته باشد و سبب مرگ صدها و بلکه میلیون ها انسان شود.

    وی با اشاره به قاعده وزر برای استنباط حکم شرعی تولید و استفاده از سلاح های اتمی گفت: طبق قاعده وزر کشتن بی گناهان به خاطر تعداد معدودی گناهکار صحیح نمی باشد، برای همین تولید و استفاده از سلاح های اتمی که نه تنها یک نسل بلکه نسل های بعدی را هم از بین می برد، مجاز نیست.

    حجت‌الاسلام مبلغی با بیان این‌که تولید و نگهداری سلاح اتمی از این نظر که سبب استفاده پیاپی از آن و افتادن در ورطه مسابقه تسلیحاتی می‌شود، مصداق قاعده سعی بر فساد است، اضافه کرد: طبق این قاعده راهی که آغاز آن ختم به فساد در زمین می شود ممنوع است. راهی که امروزه ابرقدرت‌ها و اسرائیل پیموده اند و به شدت آن را دنبال می کنند و نیز تهدید اخیر اوباما مصداق سعی برای فساد و آغاز راهی است که پایانش فساد است.

    وی در ادامه با اشاره به قاعده بزرگ تر بودن اثم از نفع، به طرح این سؤال که آیا ضررهای سلاح های اتمی بیش از منفعت های آن است پرداخت و گفت: فساد نهفته شده در سلاح اتمی یک فساد ذاتی و حداکثری است. سلاح اتمی برای بشریت امروز نه تنها منفعتی ندارد بلکه اضافه شدن یک سلاح اتمی به سلاح های اتمی دیگر، جهان را به سمت خطر نابودی پیش می برد.

    رییس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی خاطرنشان کرد: رفتن به سمت تولید سلاح های اتمی به معنای ورود به یک مسابقه تسلیحاتی خطرناک است و بزرگ ترین قاعده حاکم بر آن تصاعد بوده به طوری که گسترش آن فرهنگ سازی شده و خطر استفاده از آن را افزایش می‌دهد.

    حجت‌الاسلام مبلغی با طرح قاعده عدالت و بیان این‌که این قاعده را نمی توان همه جا به کار گرفت، گفت: این قاعده معتقد است جهان باید به سوی اعتدال پیش رود، از این رو سلاح اتمی که همه چیز را از راه اعتدال خارج می کند، دقیقاَ برخلاف قاعده عدالت است.

    وی در ادامه سخنان خود به بیان قواعد نفی سبیل، اعتدا و اعداد که با تمسک به آنها جواز تولید و نگهداری سلاح های اتمی صادر می شود، پرداخت و با اشاره به این که تولید سلاح اتمی بدترین نوع فساد در زمین است، استفاده از این قاعده ها را در استنباط حکم جواز رد کرد.

    استاد حوزه علمیه قم با بیان این‌که بحث تولید سلاح اتمی با استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای فرق می کند تأکید کرد: مسابقه تسلیحاتی در زمینه به کار گیری سلاح های اتمی ساخته و پرداخته دست ابرقدرت ها، یک امر خیبث و شیطانی است و بر اساس آموزه های دینی خود راه آنها را پیش نمی گیریم و وارد این فضای ساختگی و بسیار خطرناک نخواهیم شد. /920/پ201/ع
    / پايان خبر /
    منبع ( + )
    http://www.rasanews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=79138

  6. #6
    تاريخ عضويت
    Jan 2010
    نوشته ها
    64

    پيش فرض نشست علمی، مبانی و دلایل عقلی، شرعی و بین المللی فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی


    استفاده از سلاح هسته ای با هیچ یک از اصول دینی و بین المللی جنگ سازگار نیست/ قدرت ما در جنگ نامتقارن است نه بمب اتم
    منابع : www.rasanews.ir | تاریخ درج : ‎1391/3/4
    کلید واژه ها :

    در نشستی علمی، مبانی و دلایل عقلی، شرعی و بین المللی فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره حرمت تولید، نگهداری و استفاده از سلاح های کشتار جمعی به ویژه سلاح هسته ای مورد بررسی قرار گرفت و بر تغییر ناپذیری این فتوا تاکید شد.


    ویژگی فقه شیعه این است که فتواهایی هماهنگ با اندیشه های فطری، فراگیر و بدیهی بشر ارائه می کند که فتوای رهبر معظم انقلاب در خصوص تحریم ساخت و استفاده از سلاح های هسته ای از همین دست است.

    این فتوا به لحاظ اهمیت، تأثیرگذاری و تازگی، چنان برجسته شد که رسانه های جهان مجبور به انتشار آن شدند، اگرچه شیطنت هایی را از همان آغاز برای تحریف و کاستن اثر آن آغاز کردند. مسأله «فتوا» و نقش فقه اسلامی در تامین سلامت و امنیت جهانی در مصاحبه ها و مقالات مختلفی از سوی اندیشمندان جهان ارائه شد و همچنین در گفت وگوهایی که در شبکه های مختلف بین المللی پخش شد، به شدت مورد توجه قرار گرفت. به گونه ای که حتی برخی رسانه های وابسته به نظام سلطه به خاطر اینکه این موضع را تحریف کنند، موضوع «تقیه در اسلام» یا «تغییر فتوا»ی مجتهدان را بخاطر زمان و مکان مطرح کردند.

    تاکید چندباره مقام معظم رهبری بر این فتوا به عنوان منطق مذهبی و سیاسی ایران در مذاکرات رسمی دیپلماتیک موجب شد تا فضای بین المللی تحت تاثیر اندیشه های اسلامی قرار گیرد. همین مساله یعنی توجه به یک فتوای دینی در مذاکرات سیاسی، یک برگ برنده برای ما و همه مسلمانان است، مخصوصا از این جهت که سیاست به مفهوم رایج آن در دنیا، با اخلاق، دیانت و صداقت نسبتی ندارد.

    سنگ اندازی غربیان در راستای کم اثر نشان دادن این استراتژی طبعاً نتوانست از اهمیت پیام و فتوای مقام معظم رهبری بکاهد، اما به نظر می رسد باید در حوزه های کارشناسی، هم از دید مذهبی و هم از دید حقوق بین الملل و اصول انسانی و تعهد جمهوری اسلامی به تعهدات بین المللی، موضوع را مورد کنکاش قرار دهیم تا از آثار خوب آن در حوزه خلع سلاح و سیاست جمهوری اسلامی بهره ببریم.

    در این راستا سرویس اندیشه خبرگزاری رسا، نشست علمی دیپلماسی اجتهادی با موضوع «بررسی حرمت ساخت و استفاده از سلاح های هسته ای با تمرکز بر فتوای مقام معظم رهبری» را با حضور حجت الاسلام سید سجاد ایزدهی، مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و حجت الاسلام محمدرضا باقرزاده، عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) برگزار کرد. آنچه در پی می آید گزارشی از این نشست علمی است.

    * تصور آثار تخریبی بمب اتم، حکم حرمت ساخت آن را در پی دارد

    حجت الاسلام محمدرضا باقرزاده، عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در ابتدای این نشست با اشاره به این که یکی از مباحث روز، بحث فتوای مقام معظم رهبری درباره تحریم تولید و استفاده از سلاح های کشتار جمعی و به طور خاص سلاح اتمی است، گفت: طبعا در محیط های علمی درباره مبنای این فتوا بحث هایی صورت می گیرد و جای آن دارد که از مبانی مختلف فقهی این دیدگاه سخن به میان بیاید و رسانه ها در این خصوص سهم ویژه ای دارند.

    وی ادامه داد: در این زمینه دو مقوله وجود دارد؛ یکی برخورداری از انرژی هسته ای و امکان بهره گیری از دانش هسته ای در شکل بومی آن که طبق اسناد بین المللی و نظر آژانس بین المللی انرژی هسته ای هر کشوری حق داشتن آن را دارد و تفکیک دولت ها به دارا و ندار یک امر گذری است، چرا که کشورهای دارا باید کمک کنند تا کشورهای ندار به آن دست یابند و در حقیقت این حق برای کشورهای ندار به رسمیت شناخته شده است. در این خصوص هم از جهت حقوقی و هم از نظر اسلامی می توان طرح بحث کرد.

    حجت الاسلام باقر زاده بیان داشت: از نظر اسلامی می توان به آیه های زیادی در این باره استناد کرد، مثل آیه «هو الذی خلق لکم ما فی الارض جمیعا». منابع انرژی برای همه است و حق ملت هاست که این نعمت های خدادادی را مورد استفاده قرار دهند و در این مورد نیازی به اجازه دیگران ندارند. همچنین می توان به آیه های «ولقد مکناکم فی الارض و جعلنا لکم فیها معایش» یا «وسخر لکم ما فی السماوات و الارض» استناد کرد.

    وی اظهار داشت: بحث دیگر در این رابطه مساله سلاح هسته ای است. در این باره کسانی که قرار است در خصوص وضعیت فقهی سلاح هسته ای ارائه بحث و تحقیق کنند، باید شناخت موضوع را در اولویت قرار دهند، چون اگر کسی نداند بمب هسته ای چیست و آثار تخریبی آن چگونه است و شعاع تاثیرات نامطلوب و زیانبار آن در طول و عرض حیات بشری چیست و چه آثاری بر نسل هایی که بعدها می آیند دارد و در زمان انفجار چه وسعتی از انسان ها و زمین را نابود می کند، اساسا حکم درستی هم از اسلام نمی تواند استنتاج و ارائه کند. از این رو خوب است تعاملی بین دانشگاه و حوزه صورت گیرد و دانشگاهیان ابعاد زیانبار این سلاح را برای کسانی که در معرض استفتا و تحقیق فقهی هستند بازگو کنند تا موضوع برای صدور حکم در ذهن کسانی که محقق این رشته هستند شفاف شود.

    عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ادامه داد: به هر حال سلاح هسته ای با سلاح های متعارف فرق می کند؛ هم محیط زیست را به شدت تخریب می کند، هم بر انسان ها و ژنتیک انسانی و نسل او آثار بدی دارد. امروز پس از گذشت سالها از انفجار اتمی هیروشیما می بینیم که آثار مخرب آن هنوز باقی است و هم اکنون می بینیم وقتی اورانیوم را به صورت ضعیف شده هم بکار می برند آثار منفی به جا می گذارد.

    وی با اشاره به این که تولید سلاح به فرموده حضرت امام خمینی(ره) از شؤون حکومت است و هر حکومتی باید بتواند از خودش دفاع کند گفت: اما این که کشورها حق تولید چه سلاحی دارند تابع یک سری اصول اخلاقی است و در حقوق بین الملل و حقوق اسلام ابزار و وسیله دفاع از کشور نباید توجیهی شود برای این که ملت ها دست به تولید تجهیزاتی بزنند که امنیت جهانی را مختل می کند، چرا که این نقض غرض است. یعنی کشورها نباید برای حفظ امنیت خود دست به تولید و انباشت سلاح هایی بزنند که این سلاح ها امنیت آنها را بیش از دشمنشان تهدید می کند.

    حجت الاسلام باقرزاده با بیان این که حتی کشورهای دارای این سلاح ها هم از گزند و خطرات بکارگیری آن مصون نیستند و ممکن است دشمنانی که این سلاح را ندارند به روشی آن را در درون کشور دارا بر علیه آن کشور به کار گیرند، اظهار داشت: این بدان معناست که کشورها نباید به بهانه دفاع از حاکمیت ملی به خودشان حق بدهند، این سلاح را داشته باشند کما این که امروز برخی کشورها با همین استدلال، این سلاح را تولید و انباشت انبوه و حتی خرید و فروش می کنند، در حالی که این خلاف اصول انسانی است.

    * تولید بمب هسته ای امنیت جهانی را به مخاطره می اندازد

    وی با اذعان به این که داشتن سلاح هسته ای داشتن یک وسیله غیر اخلاقی و مخرب است و هیچ کشوری حق ندارد به بهانه امنیت خودش حیات بشری را به خطر بیندازد، گفت: مبانی تحریم تولید سلاح هسته ای، برخی حقوقی و برخی فقهی است و معمولا اینها بر هم منطبق است یعنی آنچه را که حقوق بین الملل در خصوص سلاح هسته ای می گوید، فقه هم آن ها را تایید می کند.

    عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) به وجود آیاتی از قرآن اشاره کرد که بر اساس آن تولید، نگهداری و به کارگیری سلاح هسته ای ممنوع است و افزود: از جمله آیه «و یتولی سعی فی الارض و یهلک الحرث و النسل» برخی از انسان های شرور را قرآن اینگونه توصیف می کند، اینها کسانی هستند که به دنبال افساد در زمین می روند تا حرث و نسل را نابود کنند. مصداق این قضیه خروج آلمان در جنگ جهانی اول و دوم از جامعه ملل بود که به محض خروج شروع به اقدامات ضد امنیت و صلح بین الملل و نسل کشی کرد.

    حجت الاسلام باقرزاده بکار بردن سلاحی که تر و خشک را با هم می سوزاند، مصداق افساد فی الارض دانست و گفت: در بکارگیری سلاح هسته ای انسان هدف را تعیین نمی کند، بلکه هدف توسط آن سلاح تعیین و از کنترل انسان خارج می شود، مثل این که کسی در خانه اش به بهانه دفاع از خود بمبی منفجر کند که تا چهار منزل اطراف آن را ویران می کند، این خلاف جوانمردی و اخلاق است. امروز در فضای بین الملل از just war یا moral war بحث می شود که به معنای جنگ اخلاقی یا جنگ عادلانه است. از آموزه های اسلامی میتوان جنگ جوانمردانه را به دست آورد.

    * جنگ جوانمردانه یک اصل در اسلام است

    وی با اشاره به این که اصل اولی در اسلام دوری از جنگ است، اظهار داشت: لکن اگر مسلمانان مجبور به جنگ و دفاع از خود شدند، نباید نامردانه بجنگند، زن و بچه را بکشند، حیوانات را قلع و قمع کنند، خانه ها را ویران کنند. مزارع را آتش بزنند، پیران و سالخوردگان و زنان و بچه ها را آسیب برسانند، جنگ جوانمردانه با تولید سلاح هسته ای سازگار نیست. این که مقام معظم رهبری حکم به تحریم می کنند، بخاطر این است که در واقع تولید سلاح هسته ای مصداق افساد فی الارض است.

    عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: «یهلک الحرث و النسل» یعنی چراغی که برای من نمی سوزد، نباید برای دیگری هم بسوزد، کسانی که دارنده و تولید کننده سلاح هسته ای هستند، استدلالشان این است که دنیایی که نمی خواهد برای ما بگردد اصلا نمی خواهیم که بگردد و این مصداق همین آیه است.

    * فتوای رهبری ناشی از مبانی صریح فقهی است

    در ادامه این نشست، حجت الاسلام سیدسجاد ایزدهی اظهار داشت: مبنای مقام معظم رهبری در فتوای تحریم تولید سلاح هسته ای بیش از آن که سیاسی و غیر از این که زمان مند و مکان مند و مصلحت مدار و بر اساس تقیه باشد، ناشی از مبانی صریح پذیرفته شده اسلامی است و کسی نباید شک و شبهه کند که این بحث حکومتی است. مبانی فقهی ما اقتضای حرمت تولید و به کار گیری سلاح هسته ای را دارد، بلکه به گمان من هر کس گوشه ای غیرت، اخلاق، و عدالت داشته باشد نمی تواند حکم به جواز این کار بدهد.

    وی موضوع شناسی در این بحث را بسیار دخیل و مهم دانست و بیان داشت: در زمان های قدیم با شمشیر می جنگیدند و کم کم اسلحه های گرم مثل توپ و تانک، ساخته و به کارگیری شد که هدف را از فواصل چندکیلومتری شناسایی و مورد اصابت قرار می دهد، امروزه این یک نرمال است و توپ و خمپاره و موشک اگر به منطقه هدف اصابت کند، در جامعه جنگی به گونه ای پذیرفته شده است و منطق اسلامی هم نمی گوید اگر دشمن تانک و توپ داشت، ما همچنان با شمشیر بجنگیم، این معقول نیست. آنچه در دین اسلام منع شده، استفاده از سلاح هایی است که کشتار جمعی ایجاد می کند و فرقی نمی کند این سلاح شیمیایی باشد یا میکروبی یا هسته ای، موضوع فتوای مقام معظم رهبری این است.

    مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به این که اگر انسان قدری موضوع را بشناسد، بر همین اساس حکم خواهد کرد، اظهار داشت: فرض کنید بمبی در یک لحظه 50 هزار نفر را نابود می کند و تا نسل های بعد هم آثار ماندگارش که به شکنجه شبیه است، باقی می ماند. هر کس این آثار را ببیند یا درباره آن اطلاع داشته باشد، قطعا حکم به تحریم تولید چنین سلاحی خواهد داد.

    وی با بیان این که یاید بررسی شود که مبانی فقهی تحریم مقوله ای شرعی است یا عقلی و آیا عقل به تنها یی آن را می فهمد و اگر شرع حکم می کند در راستای حکم عقل است یا حکم متمایزی دارد؟ خاطرنشان کرد: گرچه عقل حکم به ناپسندی این کار دارد، اما ممکن است همان هایی که با عقل مادی خود حکم می کنند با همان عقل خود توجیه کنند که برای حفظ امنیت باید سلاح هسته ای داشته باشند و در جنگ متقابل اگر رقیب چنین سلاحی دارد، من هم باید داشته باشم، در حالی که شریعت می گوید ولو دشمنت داشته باشد چون کار ناپسندی است ما حق نداریم داشته باشیم. در جنگ اگر دشمن اسیر ما را کشت ما حق نداریم اسیر او را بکشیم. اگر کشته های ما را مثله کرد، ما حق نداریم کشته های او را مثله کنیم و مواردی از این قبیل.

    * حرمت تولید سلاح های کشتار جمعی سابقه ای تاریخی در فقه شیعه دارد

    مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با تاکید بر این که در آموزه های دینی ما بر حرمت تولید سلاح هسته ای تاکید شده و طبیعتا عقل هم بر آن گواهی می دهد، گفت: با توجه به این که بحث فقهی است، ممکن است این سوال پیش بیاید که آیا بحث سلاح هسته ای یک مساله مستحدثه است و سابقه ای در کتاب و سنت و فتوای علما ندارد یا این که مسبوق به سابقه است و می توان از آیات و روایات و فتاوای فقهای پیشین حکم آن را استخراج کرد. باید گفت با این که بحث بمب اتم یک بحث نوپدید و جدید است، اما موارد مشابهی در فقه دارد، از جمله القاء سم در فضای کفار. فرقی ندارد که سم را در آب بریزیم یا در فضا پخش کنیم تا هر کس از پیر و جوان و نظامی و غیر نظامی آن را استنشاق کرد از بین برود. چنانچه از روایات ما بر می آید با آتش نباید دشمن را عذاب کرد، ولی در فرض ضرورت اشکالی ندارد. در جنگ، کشتن زن ممنوع است ولی اگر زن مبارزی بود که مبارزه نکردن با او جنگ را مغلوبه می کند، استثنا شده و می توان با او جنگید، ولی در مساله القای سم، هیچ استثنایی وجود ندارد و مطلقا ممنوع است. چون هدفمند نیست و هر کس استنشاق کند از بین می رود، پس روشی ناجوانمردانه است.

    حجت الاسلام ایزدهی با بیان این که بحث تولید و بکارگیری سلاح هسته ای یک بحث مستحدثه نیست و سابقه جدی در فقه دارد و می توان به عبارات فقهای پیشین در این خصوص استناد کرد، تاکید کرد: اگر فتوای مقام معظم رهبری درباره حرمت ساخت، نگهداری و استفاده از سلاح هسته ای را تبار شناسی کنیم، سابقه آن را در دیدگاه فقهای گذشته می بینیم و فقهای امروز هم اگر با این موضوع مواجه شوند همین حکم را می دهند.

    وی ادامه داد: در منطق جنگ در جهان غیرمسلمان، هدف وسیله را توجیه می کند، از این رو استفاده از هر وسیله ای برای غلبه بر دشمن مجاز خواهد بود، ولی اسلام معتقد است که هم هدف و هم وسیله مهم است و تنها از وسیله ای می توانیم استفاده کنیم که شریعت آن را تضمین و تایید کرده باشد. درست است که باید بر دشمن غلبه داشته باشیم و «الاسلام یعلو و لا یعلی علیه» اما به هر روش و وسیله ای نه. برای همین در روایات داریم که اگر دشمن در حال فرار است او را از پشت نزن، آب را بر او نبند، درختان را آتش نزن، حیوانات را آزار مده، اسلام روش جوانمردانه و شرافتمندانه را در جنگ مجاز دانسته است.

    * مبانی حقوق بشردوستانه اسلام بر حرمت تولید سلاح هسته ای تاکید دارد

    وی با اشاره به این که در اسلام با مبانی مواجه می شویم که بر اساس آن امکان ندارد کسی قائل به جواز تولید، انباشت و استفاده از سلاح هسته ای شود، گفت: منطق اسلام می گوید به درختان و گیاهان آسیب نزن و آنها را آتش نزن، اسلامی که برای یک درخت تا این حد ارزش قائل است، چگونه می تواند برای انسان ها چنین حکمی کند که آنها را در حد وسیعی نابود کند. در مورد حیوانات هم همین ظرافت وجود دارد. به گونه ای که فقها گفته اند اگر شما مقداری آب داشته باشید و حیوان تشنه باشد، باید آب را به حیوان داد و با تیمم نماز خواند، یا در روایت آمده که اگر روی حیوان نشسته اید و با هم صحبت می کنید، از پشت حیوان پایین بیایید. یا حضرت امیر(ع) به ماموران خراج می فرماید مبادا حیوانات را بترسانید یا آنها را پی کنید. منطق اسلام درباره گیاه و حیوان اینگونه است، حال چطور ممکن است چنین دیدگاهی معتقد به جواز تولید و نگهداری سلاح هسته ای برای نابود کردن حجم وسیعی از انسان ها باشد؟

    * تولید سلاح هسته ای با اصل حیات انسانی منافات دارد

    مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی یکی از قواعد جدی در فقه را بحث حیات انسانی دانست و اظهار داشت: آیه قرآن این است که اگر یک نفر را بکشی، گویی تمام انسانها را کشته ای؛ اولا این آیه، ناپسند بودن نسل کشی را مفروع عنه گرفته که بحثی در آن نیست و کسی نباید چنین کاری را بکند. بالاتر اینکه اگر یک نفر را هم بکشی، کشتن این یک نفر حکمش شبیه نسل کشی است، یعنی حکم این دو در روایت با هم مشترک است. در بحث قصاص هم مساله حیات انسانی مورد توجه قرار گرفته است، چرا که قصاص انسان کشی را کم می کند و فلسفه قصاص یعنی حیات.

    وی با اشاره به این که در فقه معروف است در خون باید احتیاط کرد، اظهار داشت: فقها گفته اند که در موارد خطر می توان تقیه کرد، مگر اینکه به خون و مرگ برسد که در این صورت تقیه جایز نیست. سوالی که اینجا مطرح می شود این است که این منطقی که برای حیوانات و نباتات و انسان چینن حرمت و کرامتی قائل می شود، چطور ممکن است حکم کند به جواز تولید سلاحی که نبات و حیوان، زن و مرد، کودک و بزرگ و حتی نسل بعد را از بین ببرد، از این مبانی چنین حکمی بر نمی آید، ولی در مبانی یهود چنین چیزی را می توان مشاهده کرد، چرا که انسانهای غیر یهود، موجوداتی درجه دوم و در زمره بهائم محسوب می شوند، ولی در منطق اسلام چنین چیزی قابل توجیه نیست تا بگوییم آیا می شود در این مساله تقیه کنیم یا نه.

    * فتوای رهبری درباره حرمت تولید سلاح هسته ای حکم اولیه است، نه حکم حکومتی

    وی به اشاره به ادله ای از کتاب خدا، سنت و عبارات فقها در مورد ممنوع بودن تولید سلاح کشتار جمعی گفت: بین فتوای مقام معظم رهبری و حکم حکومتی ایشان تفاوت وجود دارد. ایشان درباره تولید سلاح هسته ای بر اساس ادله موجود در شریعت فتوا به حرمت داده اند که تغییر ناپذیر است، اما در حکم حکومتی، ممکن است امری فی نفسه جایز باشد، اما در زمان حاضر مصلحت نباشد، پس رهبری در این مورد فتوا داده اند نه حکم حکومتی و فتوا محدود به زمان و مکان نیست و حکم اولیه شریعت در خصوص سلاح کشتار جمعی است.

    در ادامه حجت الاسلام باقرزاده با اشاره به این که هم تولید هم نگهداری و هم بکارگیری سلاح هسته ای خطرناک است، بنابراین، حکم حرمت هر سه را شامل می شود، افزود: در زمان حاضر حکومت ها مستاجرند و تحولات اجتماعی همواره عمر حکومت ها را تهدید می کند، دارا شدن یک حکومت به معنای تهدید همسایگان است، الان موجودیت اسرائیل متزلزل است و این که بعدها در این منطقه چه تحولاتی قرار است، رخ بدهد ابهام دارد.

    وی با بیان این که از مجموع آیات و روایات بر می آید با وجود این که اسلام دفاع را یک حق مسلم برای ملت ها میداند اما بر جنگ جوانمردانه تاکید می کند، اظهار داشت: جنگ عادلانه از آموزه های وحی است نه از اندیشمندان غربی، در جریان هابیل و قابیل که قرآن مطرح کرده است، هابیل به برادرش می گوید: لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنی، ما أَنَا بِباسِطٍ یَدِیَ إِلَیْکَ لِأَقْتُلَکَ ...، وحی حتی مقابله به مثل در این حوزه را جایز نمی داند و می گوید: «من دست به برادر کشی نخواهم زد ولو اینکه تو دست بلند کنی و خواسته باشی مرا بکشی» این سوال مطرح می شود که آیا هابیل نباید از خودش دفاع می کرد و قبل از اینکه برادرش او را بکشد پیشگیری بکند، هابیل نمی گوید: لا اقتلک، میگوید ما انا بباسط ... یعنی به قصد کشتن، دست روی تو بلند نخواهم کرد، این یعنی حاکمیت اخلاق. نام این برادر به عنوان انسان الهی باقی می ماند بخاطر همین رعایت اصول اخلاقی.

    حجت الاسلام باقرزاده افزود: کسانی که می گویند به بهانه دفاع می شود سلاح هسته ای داشت حواسشان نیست. در جنگ جهانی، آمریکا با استدلال دفاع از خود در هیروشیما سلاح هسته ای بکار برد، الان چه کسی این استدلال را از آمریکا می پذیرد، هنوز هم مردم، عاملین این فاجعه را نفرین می کنند. اصلا نگاه نمی کنند چرا اینکار را کرد. ما به عنوان یک مسلمان می خواهیم جهان را زیر چتر توحید در بیاوریم، اما آیا با این وسیله؟ اصلا می خواهیم از خودمان دفاع کنیم آیا با این وسیله؟ مگر تنها راه دفاع کردن این است؟

    * ماندگاری ما مرهون جنگ نامتقارن است نه بمب اتم

    عضو هیات علمی موسسه امام خمینی(ره) با اشاره به این که کسی را بیش از امام حسین(ع) مستحق دفاع سراغ نداریم، بیان داشت: آیا حضرت اباعبدالله(ع) نمی توانست آن موقع که هنوز لشکر دشمن نرسیده بود، آب را ببندد یا مسلم بن عقیل نمی توانست از پشت دشمن را بزند، اینها همه اخلاق جنگ را یاد می دهد، ماندن ما در ذهن بشریت به عنوان جامعه ستودنی و مدینه فاضله، مدیون رعایت همین اصول اخلاقی است و مصلحتی در داشتن سلاح هسته ای نیست. ضمن اینکه اساسا دلیل پیروزی ما تاکنون جنگ نامتقارن بوده است، دشمن چون خودش از سلاح های کشتار جمعی استفاده می کند، تصورش این است که ما بر اساس جنگ متقارن می خواهیم به این سلاح دست یابیم، در حالی که پیروزی و ماندگاری ما مرهون جنگ نامتقارن است، یعنی دشمن سلاح اتمی دارد، ما الله اکبر داریم، او سلاح میکروبی دارد، ما نماز شب داریم، او سلاح شیمیایی دارد، ما بسیجی مخلص داریم. اینها در جنگ 33 روزه و در جنگ 8 ساله مانده بودند که با چه کسی طرف هستند، همه تجهیزات را هم داشتند و استفاده هم می کردند، اما نام آنهایی ماند که مردانه جنگیدند، هواپیمای ما می رفت در منطقه دشمن تا یک پل را بزند، ولی تنها به این دلیل که یک ماشین شخصی از روی آن درحال عبور است، خود را به خطر می اندازد و چندین بار دور می زند، اینها باعث شد که جنگ ما ماندگار شود.

    وی ادامه داد: در منطق اسلامی اصل بر پیشگیری از خونریزی و تلاش بر این است که اصلا جنگی شروع نشود، آن وقت ما بگوییم که در جنگ برای دفاع از خود جایزیم همه مردم یک شهر را بکشیم و همه چیز را نابود کنیم؟ اصل در اسلام وفای به عهد و معاهدات است، ما به معاهدات بین المللی در خصوص خلع سلاح پایبندیم، اینها شعار نیست، تاکتیک نیست، اینها استراتژی ماست، ما معتقدیم اگر یک کشور عضو یک معاهده شد، باید وفادار باشد، اصل مقابله به مثل فقط در مواردی جاری است که غیر انسانی نیست. اصل دیگر در اسلام اصل صلح پایدار است، یعنی عوامل تهدید کننده صلح باید از بین برود. سوال این است که آیا امروز با سلاح هسته ای، جهان صلح پایدار دارد و کشورها با هم مسالمت آمیز زندگی می کنند؟

    حجت الاسلام باقرزاده بیان داشت: فلسفه و اهداف جنگ مشروع با سلاح هسته ای منافات دارد، هدف جنگ ما جذب انسان ها است و بکار گیری سلاح هسته ای باعث جذب انسان نمی شود. در اسلام، زهر پراکندن در آبها که نمونه ای از جنگ ناجوانمردانه است ممنوع شده و این یعنی سلاح شیمیایی. سیره نظامی پیامبر اکرم(ص) و معصومان یکی از ادله حرمت است، قاعده لاضرر هم از ادله ماست که مقرر می کند ما حق نداریم ضرر غیر قابل جبران و کنترل نشده ای را به بهانه دفاع بر دیگران وارد کنیم و این مساله در حقوق بین الملل از اصول کاردینال است. تولید، نگهداری و به کارگیری سلاح هسته ای باعث می شود نتوانیم قواعد حاکم بر جنگ را رعایت کنیم.

    * با استفاده از بمب اتم نمی توان اصل تناسب و تفکیک را رعایت کرد

    عضو هیات علمی موسسه امام خمینی(ره) گفت: اصل تناسب از نخستین قواعد حاکم در جنگ است و با سلاح هسته ای نمی توان تناسب را رعایت کرد، چرا که در ازای خانه خود، شهر او را خراب می کنی، اصل تفکیک که بر اساس آن باید بین مکان های نظامی و غیرنظامی و افراد نظامی و غیرنظامی فرق گذاشت، با داشتن سلاح هسته ای رعایت نخواهد شد.

    وی با رد شبهه تقیه در فتوای حرمت تولید سلاح هسته ای اظهار داشت: تقیه در صورتی است که انسان از هستی خود بترسد و یک مصلحت اهمی در بین باشد، ما در بکار گیری سلاح هسته ای و تولید سلاح هسته ای چه مصلحت اهمی بالاتر از اخلاق داریم؟ از آنجا که در کشورهای غربی، اخلاق از فرعیات به شمار می رود، فکر می کنند می توان در چنین مورادی تقیه کرد. در حالی که وقتی ما می گوییم مردانه می جنگیم، این تقیه نیست، اصلا اگر ما مردانه نجنگیم، چه تفاوتی با صدام و آمریکا و فاجعه آفرینان هیروشیما داریم؟

    * فتوای مقام معظم رهبری تغییر ناپذیر است

    عضو هیات علمی موسسه امام خمینی (ره) با رد شبهه تغییرپذیری حکم حرمت ساحت سلاح هسته ای بیان داشت: حکم حکومتی دائر مدار مصلحت است، ما در آینده چه مصلحت اهمی از جنگ انسانی داریم؟ جنگ و صلح و زندگی ما انسانی است و بر این اساس، فلسفه وجودی ما هم حیات انسانی است، از این رو معنا ندارد به یک روش غیرانسانی متوسل شویم. اینجا اصلا جای حکم حکومتی نیست. روش ما هم در مبارزه، جنگ نامتقارن است، دشمن بجای این حرف ها باید فکر کند که چرا ایران قدرتمند است، چرا حزب الله و نهضت های آزادی بخش پیروز می شوند؟ علت آن داشتن سلاح هسته ای نیست، دلیلش ایدئولوژی، اخلاق، مکتب و معنویت ماست، این معنویت از بحث هایی است که برای آنها مخرب تر از بمب اتم است.

    در ادامه حجت الاسلام ایزدی با اشاره به آیه «من قتل نفس کانما .....» و «ولاتزر وازرة وزر اخری» گفت: در اسلام کشتن فراگیر انسانها ممنوع است. همچنین هیچ کسی مشکلات و تبعات دیگری را قبول نخواهد کرد و اقتضای بمب هسته ای و کشتار جمعی این خواهد بود که اگر من امروز با کسی دشمن هستم، نسل بعدی تبعات آن را پذیرا خواهد بود، طبیعتا نباید به آن گردن بنهد، او باید نسبت به این قضیه مبرا باشد و حال اینکه لازمه جنگ با سلاح های کشتار جمعی این است که تبعات به نسل بعدی هم خواهد رسید.

    وی به قاعده امر به معروف و نهی از منکر اشاره کرد و بیان داشت: ما منکر را در مورد مسائل بسیار جزیی می دانیم و می گوییم باید از اینها نهی کرد، چه فکری بدتر و قبیح تر از اینکه با یک بمب صدهزار نفر به طرز فجیع از بین بروند و به همراه آن همه گیاهان و حیوانات و طبیعت نابود شود. این از مصادیق منکر است و اگر نهی از منکر یک مصداق داشته باشد این مورد حتما از مصادیق آن خواهد بود.

    وی با اشاره به روایت معروف نبوی که هرگاه حضرت علی(ع) را برای جنگ می فرستاد توصیه هایی به ایشان می کرد، اظهار داشت: یکی از موارد آن، این بود که کشته ها را مثله نکنید، بچه ها را از بین نبرید، نخل ها را آتش نزنید و بوسیله آب آنها را غرق نکنید، درخت باردار را از بین نبرید، زراعت ها را آتش نزنید. حضرت علی از پیامبر نقل می کند که ایشان منع می کرد از اینکه ما سم در سرزمین مشرکین پراکنده کنیم، نه فقط در آب و غذا، بلکه حتی نباید در سرزمین ها پراکنده کنیم تا همه از بین بروند چرا که کاری غیر اخلاقی است.

    حجت الاسلام ایزدهی بیان داشت: در کتاب های فقهی بحث القای سم یک مسئله دقیق است و با آنکه بسیاری از موارد ممنوعه مثل آتش زدن یا از بین بردن سپر انسانی استثناء دارد، مساله القای سم که کشتاری جمعی است، هیچ استثنائی ندارد.

    وی ادامه داد: اگر هم باور داشته باشیم به اینکه استفاده از سلاح هسته ای جایز است که چنین باوری نداریم باز در منطق اسلام چیزی به نام وفای به عهد وجود دارد که بر اساس آن، با توجه به معاهدات بین المللی، ما نمی توانیم به سمت تولید آن برویم و این در سنت پیامبر(ص) بسیار پررنگ است. یکی از مفاد صلح حدیبیه این بود که اگر کسی از مسلمان ها از سرزمین مکه فرار کند و به مدینه بیاید، پیامبر اسلام(ص) موظف است وی را تحویل دهد، چندین مورد اتفاق افتاد که مسلمانان از سرزمین کفر فرار کردند و به مدینه آمدند و به پیامبر پناهنده شدند، پیامبر(ص) به آنها گفت شما باید برگردید و هنگامی که از مکه آمدند و آنها را با دست بسته و کشان کشان بردند، آن شخص پناهنده داد می زد که ای پیامبر(ص) مگر من مسلمان نیستم؟ چرا از من حمایت نمی کنید؟ منطق پیامبر این است که من وقتی با آنها قرارداد بستم، پای آن می ایستم، اگر قرار باشد انسان قرار داد را نقض کند، سنگ روی سنگ بند نمی شود.

    حجت الاسلام ایزدهی اظهار داشت: اواخر جنگ وقتی حضرت امام خمینی(ره) قطعنامه را قبول کردند، مردم و برخی مسؤولان نزد ایشان رفتند و از ایشان خواستند به جنگ برگردیم. امام راحل گفتند: من قرار داد را قبول کردم و نمی توانم اخلاقا زیر حرفم بزنم.

    * سلاح هسته ای کاربردی جز حرام ندارد

    وی تولید، نگهداری و استفاده از سلاح هسته ای را دارای یک حکم دانست و گفت: بر اساس مبانی فقهی، بحثی با عنوان آلات مشترک و آلات مختصه وجود دارد، مثل چاقو که از آلات مشترک است، هم برای پوست کردن میوه و هم برای قتل استفاده می شود، خرید و فروش و استفاده از چاقو در موراد حلال جایز است. اما اگر یک موردی باشد که فقط استفاده خاص داشته باشد و آنهم فقط در حرام باشد، مثلا در بحث موسیقی آلاتی که خاصه است، تولید، نگهداری و استفاده از آن حرام و خرید و فروشش هم حرام است، سلاح کشتار جمعی چنین چیزی است. نگهداری ابزاری که فقط استفاده حرام دارد با چه هدفی صورت می گیرد؟ وقتی می خواهید سلاحی را برای بعد روانی بازدارندگی نگهداری کنید، این بدان معناست که اگر مجبور شویم استفاده می کنیم وگرنه بازدارندگی ندارد و حال آن که بر اساس مبانی اصلا نمی شود از آن استفاده کرد.

    حجت الاسلام ایزدهی بیان داشت: علاوه بر اینکه ساخت سلاح هسته ای حرام است، فروش آن به دیگران هم از باب اعانه بر اثم حرام خواهد بود، نگه داری آن هم چون لازمه اش استفاده است، حرام خواهد بود. از حیث واقعی و اجتماعی هم در روایات آمده که در آخر الزمان سلاح دشمنان از کار می افتد، شاید در گذشته این را به تصرف الهی در اسلحه آنها تفسیر می کردند، اما امروزه متوجه می شویم معنای آن چیست، دولت غاصب اسرائیل با اینکه این همه سلاح اتمی دارد، هرگز نمی تواند از آن استفاده کند، اگر سلاح هسته ای می توانست جلوی دشمن را بگیرد، همه آنهایی که این سلاح را داشتند، شکست نمی خورند. با این حال چرا باید برای چیزی هزینه کنیم که عملا نمی توانیم از آن استفاده کنیم؟

    وی با اشاره به این که مبنای قدرت ما در ایمان و علم نهفته است، گفت: اگر در جهان سر بلند کردیم و اسلام پیروز شد، به خاطر همین دو عنصر است. ما در جنگ با نیروی ایمان جنگیدیم و رزمندگان ما پس از جنگ، تحصیل کردند و رشد علمی کردیم، بمب اتم ما همین بچه های مذهبی هستند که با اخلاق، رفتار و منطقشان با مردم حرف می زنند و انقلاب را صادر می کنند، مگر با بمب می توان انقلاب صادر کرد؟ در جنگ، قاعده اول، دعوت است که منطق اسلام را توضیح دهی، در مرحله بعد اگر مجبور شدی با دشمن مبارزه کنی. منطق ما بر اساس ایمان، اخلاق و دانش است و از داخل این منطق به هیچ وجه توجیهی برای تولید سلاح کشتار جمعی بیرون نمی آید.

    حجت الاسلام ایزدهی بیان داشت: فتوای مقام معظم رهبری حکمی در راستای فتوای فقهای شیعه بر اساس همان تبار و مبانی است، از این رو حکمی فقهی است نه حکومتی، حکم اولیه است نه ثانویه و چون حکم ثانویه نیست، دایر مدار مصلحت دیروز و امروز نیست. چون حکم اولیه است تقیه در آن راه ندارد.

    * داشتن سلاح هسته ای قدرت نیست رذالت است

    در پایان، حجت الاسلام باقرزاده در پاسخ به این سوال که بر اساس آیه و اعدوا لهم ما استطعتم من قوة، هدف داشتن سلاح، ایجاد رعب و وحشت در دشمن است، آیا با توجه به این آیه، ما نباید این سلاح را داشته باشیم، گفت: موضوع آیه قدرت است، ولی آیه نگفته ما استطعتم من خباثة و رذالة، و نگفته هر رذالتی را می توانید علیه دشمن بکار بگبرید تا دشمن از شما بترسد، وقتی ثابت کردیم سلاح هسته ای از مصادیق قدرت نیست، بلکه از مصادیق حیوانیت و شرارت است، دیگر نوبت به بحث از داشتن آن نمی رسد. ما تکنولوژی هسته ای داریم و همین به ما قدرت می دهد. وقتی ما تکنولوژی هسته ای داریم، دشمن شبها خواب ندارد، لکن از این باب که کافر همه را به کیش خود پندارد، شب تا صبح خواب می بیند که ما داریم به صورت پنهانی بمب هسته ای تولید می کنیم، لکن ما این کاره نیستیم، وی ادامه داد: تکنولوژی هسته ای ذاتا اقتدار و قدرت می آورد. ما تکنولوژی در حد درصد بالا باید داشته باشیم، ولی این بدان معنا نیست که می خواهیم بمب تولید کنیم.

    حجت الاسلام باقرزاده افزود: در دنیایی زندگی می کنیم که عقل بشری رو به رشد است و روز به روز کامل تر می شود و افکار عمومی بین المللی به سمت مطالبه گری و حقیقت خواهی می رود و در این فضا شاید دشمنان ما از نظر هسته ای تکمیل باشند و با فشار و تهدید و ابهام آفرینی ما را محکوم به مسائل موهوم کنند، لکن یکی از مصادیق قدرت در دنیای کنونی، قدرت دیپلماسی است، «و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه» یعنی بروید تلاش دشمن برای این که شما را مثل خودش خبیث جلوه دهد، نقش بر آب کنید، ما باید با دیپلماسی قوی به مردم دنیا اثبات کنیم که ما آن چیزی که سران غرب می گویند، نیستیم، ما قربانی جنگ میکروبی و شیمیایی هستیم. بنابراین وقتی گفته شد سلاح هسته ای مصداق شرارت و رذالت است نه مصداق قدرت، این گونه سلاح ها، تخصصا از مصداق این آیه خارج می باشند.

    عضو هیات علمی موسسه امام خمینی(ره) با اشاره به بیداری جهانی و به تبع آن بیداری اسلامی گفت: در جریان این بیداری، زمان سیاه نمایی ها به پایان رسیده است، لکن ما باید یک دیپلماسی بسیار فعال، پویا و روشنگر داشته باشیم تا بتوانیم افکار عمومی را تصحیح کنیم.

    منبع:
    http://www.hawzah.net/fa/news/newsview/92409

  7. #7
    تاريخ عضويت
    Jan 2010
    نوشته ها
    64

    پيش فرض حکم حرمت تولید سلاح های هسته‌ای تقیه‌ناپذیر است



    استاد سطح عالی حوزه علمیه قم:
    حکم حرمت تولید سلاح های هسته‌ای تقیه‌ناپذیر است خبرگزاری رسا ـ مدیر مرکز پژوهش های فقهی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه فتوای حرمت سلاح های هسته ای دارای سه قاعده فقهی مسلم است، گفت: از وظایف فقهی ماست که سیاست ها، نگاه ها و تلاش ها را در جهت عاری سازی جهان از سلاح های اتمی را مدون و تبلیغ کنیم .


    دین اسلام به دلیل داشتن منطق معطوف به حفظ انسان و ناظر به عدم ورود در جنگ، مگر به صورت حداقلی، با تولید سلاح های هسته ای مخالف است. اسلام در ارتباط با سلاح‌های کشتار جمعی که به صورت بی‌محابا و بی‌دریغ و به نحو حداکثری و فاجعه‌آمیز، انسان‌ها و حتی فراتر از انسان، محیط زیست را به تباهی می‌کشاند، حرف‌های اساسی و بسیار منطقی دارد.

    سلاح‌های کشتار جمعی به ویژه بمب اتم جوامع را در یک وضعیتی قرار می‌دهد که کنترل جنگ از دست انسان‌ها خارج می‌شود و حداکثری‌ترین وضع را از حیث تخریب و کشتار فراهم می‌آورد و گاهی تخریب و کشتار ناشی از سلاح اتمی آنقدر زیاد است که نمی‌توان پایان آن را تصور کرد، چراکه یک امر ادامه‌دار و سرایت کننده به نسل‌های آینده است.

    قدرت های بزرگ و به ویژه آمریکا طی سال های گذشته همواره ایران را به تلاش برای دستیابی سلاح هسته ای متهم کرده اند حال آنکه مسئولان کشورمان بارها بر صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران تصریح و رهبر معظم انقلاب در دیدار دانشمندان هسته‌ای ایران، داشتن و استفاده از سلاح‌ هسته‌ای را عقلا و شرعا حرام محسوب کرده، آن را گناهی بزرگ دانستند.

    ایشان این استدلال را که داشتن سلاح هسته‌ای باعث قدرت می‌شود، رد کرده، افزودند: شکی وجود ندارد که دستگاه‌های تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر در کشورهای مقابل ما، به خوبی می‌دانند که ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نیست، زیرا جمهوری اسلامی ایران از لحاظ فکری، نظری و فقهی داشتن سلاح هسته‌ای را گناهی بزرگ می‌داند و اعتقاد دارد نگهداری چنین سلاحی نیز بیهوده، پرضرر و پرخطر است. جمهوری اسلامی ایران می‌خواهد به دنیا ثابت کند که داشتن سلاح هسته‌ای قدرت‌آفرین نیست و اقتدار از سلاح هسته‌ای به دست نمی‌آید، بلکه می‌توان اقتدار متکی به سلاح هسته‌ای را درهم شکست و ملت ایران، این کار را خواهد کرد.

    بررسی مبانی فتوای حرمت سلاح های هسته ای و رد شبهات ایراد شده، موضوعی است که با حجت الاسلام و المسلمین احمد مبلغی، مدیر مرکز پژوهش های فقهی مجلس شورای اسلامی در میان گذاشته ایم که خدمت خوانندگان خبرگزاری رسا تقدیم می شود.

    رسا – فتوای مقام معظم رهبری مبنی بر حرمت ساخت، استفاده و تکثیر سلاح های هسته ای موجی در جهان ایجاد کرد که حتی رسانه های غربی هم نتواسنتند این موج اثر بخش و امید بخش را کتمان کنند، اما تلاش کردند که از نفوذ این فتوای دینی که محور مذاکرات دیپلماتیک شد، بکاهند، از این رو شروع به شبهه پراکنی کردند و این فتوا را "محدود به زمان و مکان"، "تابع شرایط"، و "تقیه ای بودن" عنوان کردند. لطفا بیان بفرمائید که تغییر در فتوا در فقه شیعی به چند صورت است و آیا این وضعیت در فتوای تحریم سلاح های کشتار جمعی نیز قابل تصور است؟

    فتوا متضمن حکمی شرعی برای یک موضوع است که قاعدتا این حکم ابدی و دائمی است، ولی اگر حکمی بر یک موضوع معنون به عنوان ثانوی باشد، تا زمانی که این عنوان ثانوی پا بر جاست حکم نیز پا بر جاست، ولی اگر حکم نه برای عنوان ثانوی، بلکه برای عنوان اولی باشد حکم ابدی است. پس معنا ندارد بگوییم حکم فقهی موقت است، بله فتوای فقیهی ممکن است عوض شود، مثلا فقیه در فتوایی که صادر کرده است، حد خاصی از تأمل و اجتهاد را انجام داده و به یک نتیجه رسیده و حکمی را ارائه کرده است ولی در شرائط دیگری تأمل بیشتری می کند و دقت بیشتری روا می دارد و در نتیجه نظر او برمی گردد که این به معنای تغییر حکم نیست، بلکه فقیه می فهمد حکم چیز دیگری بوده است.

    باید توجه داشت که گاهی تبدل رأی به دلیل شرایط جدید موضوعی مورد فتوا است و این موضوع در مناسبات اجتماعی جدید، ماهیتش دگرگون شده است، عنصری به آن افزوده و یا عنصری از آن حذف شده و در نتیجه موضوع دیگری به وجود آمده است در این شرایط، نظر فقیه با توجه به این که موضوع عوض شده است و هر موضوع دارای حکم خاص خود است فتوای دومی را صادر می کند که این فتوای دوم بمعنای بازگشت از فتوای دوم نیست ، فتوای قبلی پا برجاست و برای آن موضوع است ، و این فتوا برای موضوع دیگری است که ناشی از تغییر در تبدل موضوع می دانیم.

    قسم سوم از تبدل نظر فقیه این است که فقیه فتوایی که در مرحله قبل صادر می کند از روی تقیه صادر کرده باشد که در عصر ما تقیه وجود ندارد.

    باید بدانیم که حکم حرمت سلاح های هسته ای و کشتار جمعی، مشمول هیچ یک از اقسام ذکر شده پیش نمی شود، به دلیل اینکه اولا حکم حرمت برای سلاح هسته ای برای عناوین ثانویه نیست و دلائلی که برای حرمت تولید، نگهداری ، حفظ سلاح هسته ای می آورند، حکم خود موضوع است نه حکم به عنوان موضوع ثانوی، یعنی خط و ربط ها و عناصر نهفته در موضوع تولید یا نگهداری قوامش به آن عناصر است، چنانکه حکم آن از حیث شرع حرمت است بنابر این مشمول تغییر های مربوط به عناوین ثانویه نخواهد بود و این نوع تغییر متصور نیست.

    ثانیا تغییر ناشی از تأمل بیشتر که فقیه ابتداً حکمی را ارائه می دهد و بعدا به نتیجه دیگری می رسد به نظر می رسد این هم در موضوع سلاح های هسته ای وجود ندارد به این دلیل آنقدر سلاح هسته ای وضوح در حرمت دارد که معنا ندارد فرض کنیم در یک شرائط دیگری تامل دیگر به کار آید، زیرا قاعده فساد ، قاعده ایجاد کانون خطر در این نوع سلاح ها متصور است.

    فتوای حرمت سلاح های هسته ای دارای سه قاعده فقهی مسلم است، نخست قاعده وزر است، مطابق قاعده وزر( ولا تزر وازه وزر اخری) دامنه مجازات نباید به بیش ار فراسوی کسانی کشیده شود که استحقاق آن را دارند، به عبارت دیگر هیچ کس نباید دچار عواقب وزر و وبالی گردد که سبب آن از ناحیه دیگران ارتکاب یافته است. به کارگیری سلاح های کشتار جمعی نقض این قاعده را به صورتی تکرار شونده و انبوه در پی دارد زیرا به شیوه ای گسترده و فارغ از تمایز گذاری، مجموعه ای وسیع از انسان ها را هدف قرار می دهد.

    دومین قاعده را که با عنوان قاعده سعی بر فساد بیان می کنم، مبین این مطلب است که در پیش گرفتن هر مسیری که در نهیات به فساد برروی زمین ختم گردد، مصداق سعی بر فساد و موضوع اسن قاعده است و در نتیجه محکوم به حرمت خواهد بود.

    قاعده اثم دیگر دلیل حرمت به کارگیری این گونه تسلیحات نظامی است، بر طبق قاعده اثم هر گاه گناه و زشتی و پلشتی در عملی بزرگ تر از نفع آن باشد، تحریم می گردد. آیه( اثمهما اکبر من نفعهما) اگرچه در ارتباط با خمر و میسر وارد شده است، ولی در واقع یک قاعده است و قابل تطبیق در هر مورد که بزرگ تر بودن اثقم در آن احراز شود، در مورد خمر، شارع مقدس خود بزرگ تر بودن اثم را اعلام کرده است، ولی در ارتباط با سلاح های اتمی و شیمیایی، تمامی عقلای جهان بر نهفتگی فساد بزرگ در آن اتفاق نظر دارند.

    رسا – استفاده از سلاح های هسته ای آثار خطرناکی دارد که قابل کتمان نیست، اما اگر اشکال شود که فقط سلاح هسته ای را بسازیم و آن را نگاه داریم و به عنوان منبع قدرت به رخ دشمنان بکشانیم و از آن استفاده نظامی نکنیم، چه اشکالی دارد؟ به عبارت دیگر چرا در فتوای مقام معظم رهبری علاوه بر استفاده از این نوع سلاح ها، ساخت و نگهداری هم حرام اعلام شده است؟

    این نوع سلاح ها ، سلاح جدید است و در گذشته چنین سلاحی با این ابعاد و ویژگیهای ویرانگر و تخریب کننده که ملتی را بسوزاند و از بین ببرد و نه فقط انسان ها بلکه طبیعت را از بین برد وجود نداشته است، ممکن است الان بتوان آن را کنترل کرد ولی هیچ تضمینی نیست که این سلاح در نسل دیگر و در شرائط دیگر دست کسانی بیفتد و تخریب را شروع کنند.

    از طرفی ایجاد این سلاح، گاهی مسابقه تسلیحاتی را تشدید می کند و چند قدم به کانون خطر نزدیک تر می کنند و دارای ابعاد خطرناکی است و در سیره معصومین علیهم السلام هست که از این نوع امور نهی می فرمودند.

    امروز که جوامع بشری منجر به چنین تهدیدی شده است ما باید به هر نحوی کار کنیم و این از وظایف فقهی ماست که سیاست ها، نگاه ها و تلاش ها را در جهت عاری سازی جهان از سلاح های اتمی و لو به صورت نسبی تبلیغ و ترویج کنیم. زدن بر طبل مسابقه تسلیحاتی برای جامعه جهانی خطرناک است و جامعه بشری را به کانون خطر می کشاند.

    رسا - یکی از شبهاتی که در مورد حکم حرمت سلاح های کشتار جمعی استفاده شده است، تقیه ای بودن این فتوا اعلام شده است و گفته اند از آنجایی که در فقه شیعی تقیه مجاز شمرده شده است، جمهوری اسلامی ایران برای رفع ضرر دشمن، این حکم را خلاف اعتقاد واقعی خود بیان داشته است و چه بسا اگر قدرتش افزون تر شود این تقیه را کنار می گذارد.

    تقیه یک ابعاد سر پوشیده پنهان با محدودیت های خاص دارد و منطق آن در دل خودش است مثل بحث فساد، اما مسابقه تسلیحاتی اصلا تقیه بردار نیست. در جایی می شود تقیه کرد که قابلیت تقیه باشد نه اینکه بماند و تاریخ را در نوردد. مساله حرمت سلاح اینقدر روشن است که جای تقیه نیست .

    بنابر این پاسخ این چنین است که فتوای تقیه ای جایی است که حکم تقیه، تغییر پذیر باشد و چنین حکمی تغییر پذیر نیست. این فتوای جدی است نه فتوای تقیه ای. فتوای تقیه ای به صورت محدود است که می توان آن را تغییر داد ولی فتوایی که در منظر جهانیان داده می شود اگر خلافش ثابت شود فقه شیعه را زیر سوال می برد.

    رسا – به نظر شما نگاه کردن به معادلات بین المللی و سیاسی از خواستگاه دین چه اثرات مثبتی در پیش خواهد داشت و فتوای فقیهان شیعه به حرام بودن این نوع سلاح ها چه تحولی را در جهان خواهد داشت؟

    فتوای مقام معظم رهبری مبنی بر حرمت ساخت و ساز سلاح های هسته ای بر دوش خود، نگاه انسانی ،صحیح ، ناب و پاک انسانی موجود در فقه را منعکس می کند و ما معتقدیم فقه و اسلام ما ، آنگونه نیست که از عقل و فطرت فاصله گرفته باشد، بلکه این دو در فقه ما زیاد تجلی یافته است.

    این فتوا بر دوش خودش طبیعت انسانی نهفته بر وراء فقه شیعه را ارائه می کند و در فقه اسلام و مخصوصا فقه شیعه قدرت انعکاس بخش قوی تری در این قضیه وجود دارد. امروز در فضایی که کشورها و قدرت ها به چیزی جز تسلیحات و مسابقه تسلیحاتی نمی اندیشند، ایران اسلامی با صراحت می گوید که ما نمی خواهیم این کار را انجام دهیم که این خیلی مهم است یعنی این صدایی است که اگر رسانه ای تر شود، بیشتر شکفته شده و شکوفا می شود.

    رسا - برخی بیان داشته اند که مسلمانان باید در موضع قدرت باشند و روز به روز خود را قوی تر کنند و آیه شصت انفال «واعدوا لهم مااستطعتم من قوه» هم موید این مطلب است، آیا این آموزه قرآنی، موید استفاده از سلاح های هسته ای نیست؟

    آیه در اینجا تطبیق نمی پذیرد به دلیل اینکه دستور آیه شریفه این است که قوه را فراهم آورید، در اینجا سلاح هسته ای قوه ای نیست چون این یک نوع قوه های دیگران را تحریک کردن است و سلاح هسته ای اصولا دوست و دشمن نمی شناسد.

    سلاح هسته ای یعنی خطر برای بشریت ، دیگران هم اگر ایجاد کردند نباید ایجاد می کردند و ما باید سعی کنیم آن را کم و کوچک کنیم، بنابراین موضوعا سلاح هسته ای از این آیه شریفه بیرون است. /909/گ403/ر

    / پايان خبر /

    منبع رسا نیوز

مجوز هاي ارسال و ويرايش

  • شما نميتوانيد موضوع جديدي ارسال کنيد
  • شما امکان ارسال پاسخ را نداريد
  • شما نميتوانيد فايل پيوست در پست خود ضميمه کنيد
  • شما نميتوانيد پست هاي خود را ويرايش کنيد
  •  
شبكة المحسن عليه السلام لخدمات التصميم   شبكة جنة الحسين عليه السلام للانتاج الفني